- Behaalt een graduaat mechanica
- Smeedt in 2005 zijn eerste mes
- Maakt en verkoopt exclusieve damaststalen keukenmessen
- Is sinds kort fulltime zelfstandig om zijn droom waar te maken
- Ontdek meer op zijn website: www.atelier185.be
‘Messen maken is een uit de hand gelopen hobby. Ik kom uit een creatieve familie. Mijn moeder doet aan boekbinden, mijn vader aan beeldhouwen. Zij deden me beseffen dat het niet uitmaakt of je nu potten bakt, bloemen schildert of muziek maakt: als je creatief bezig bent, verleg je je grenzen. Het verandert je blik en doet je openbloeien. In het beste geval word je een ander mens.’
Clem aan het woord:
Het waren ook mijn ouders die me dertien jaar geleden om lessen smeedkunst te gaan volgen. Dat zou iets voor u zijn, zeiden ze. Ik voelde direct dat ze gelijk hadden. Al van jongsaf ben ik bezeten door vuur, en vooral door messen. Als kind heb ik een grote collectie siermessen aangelegd omdat ik het zulke schitterende objecten vond, niet alleen om mee te snijden, maar ook om ze vast te houden en te bewonderen.
Ze zelf maken is een ander paar mouwen. De eerste keren dat ik smeedde, mislukte dat grandioos. Ik wilde ermee verder, ook was er in mijn beginjaren geen enkel van mijn eigen messen waarover ik achteraf tevreden was. Al mijn experimenten gingen verkeerd. Het eerste damaststalen meszwaard dat ik maakte, sprong bij het uitharden kapot. Het hangt nog altijd aan mijn werkbank, als een herinnering aan hoe essentieel het is dat elk detail in het maakproces juist zit.
'Eén van de meest inspirerende aspecten van mijn werk vind ik dat ik met weinig middelen tot een elegant en functioneel eindproduct kom. Eigenlijk werk ik met de vier basiselementen: vuur, water, lucht en aarde – daar komt het metaal uit voort. Tijdens het verwerkingsproces komen er ook bloed, zweet en tranen aan te passen. Ik heb er al mijn kracht voor nodig, en dat geeft me een beetje een oergevoel.'
Ik onderscheid me ook van andere makers door de kwaliteit. Ik heb al een jarenlange zoektocht achter de rug naar de beste staalsoorten, waardoor ik nu met alsmaar betere grondstoffen kan werken. Ook aan de handvaten besteed ik veel aandacht. Op dat vlak probeer ik een perfectionist te zijn. Van elk mes dat ik afgewerkt in mijn hand heb liggen, vraag ik me af: Zou ik het zelf kopen en aan welke prijs? Ik denk dat het zeer belangrijk is om kritisch te blijven voor jezelf, anders haal je nooit een hoog niveau.
‘Mijn grootste bronnen van energie zijn mijn vrouw, met haar enorme drive, en mijn twee zonen Mon en Morris. Ze zijn vier en één jaar oud. Het is mee door de komst van die pagadders dat ik goed nagedacht heb over het financiële risico dat ik nam door volledig zelfstandig te worden. Maar hoe Atelier 185 ook uitdraait, ik zal Mon en Morris altijd meegeven dat ze hun interesses en hun hart moeten volgen.’
Mislukking?
In mijn smeedcarrière heb ik al heel veel oud ijzer gemaakt, maar ik buig die zogenaamde mislukkingen altijd om in iets positiefs door erachter te proberen komen waarom het niet gelukt is. Als je daar inzicht in krijgt, leer je veel bij. Iemand zei me ooit dat ervaring de optelsom is van al je mislukkingen, en zo is het exact. Het is des te spijtiger dat onze maatschappij met al haar happy Facebook-posts weinig ruimte laat voor onze minder geslaagde pogingen.
Stoutste droom?
Volledig kunnen leven van messen maken. Mijn atelier helemaal gebruiken en daar messen smeden die een groter publiek bereiken en tegelijk kwalitatief blijven. Ik geloof er zelf rotsvast in. Dat is het begin.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
HOW ABOUT YOU?
Is er iets waarin jij handig bent?
Doe je iets creatiefs als uitlaatklep?
Blijft het bij een hobby of zit er meer in?